Column van Bas van Wakeren
Als op een kruispunt in Hengelo acht doden per jaar vallen, wordt alles gedaan om dat kruispunt veiliger te maken. Ook al kost het miljoenen. Waarom doen we dat niet bij andere zaken die gaan over leven en dood?
In Hengelo sterven 8 personen per jaar door onvoldoende AED’s. Dat zijn draagbare toestellen waarmee hartritmestoornissen worden hersteld. Jaarlijks krijgt 1 op de 1000 mensen zo’n stoornis. In de volksmond heet dat een hartstilstand. In Hengelo worden ongeveer 80 personen per jaar getroffen, waarvan er 40 direct aan de gevolgen overlijden (bijvoorbeeld in hun slaap, op een plek waar zij alleen zijn of omdat de hartaanval zodanig zwaar is dat hulp sowieso geen redding biedt). De statistiek wijst uit dat van die andere 40 circa 20 mensen overleven als de omstandigheden gunstig zijn. In Hengelo overleven slechts 12 personen. Oorzaak: te weinig AED’s. In Hengelo hoeven 8 mensen per jaar niet te sterven als er voldoende AED’s zijn en vrijwilligers om deze te bedienen!
De gemeente is niet verplicht om mee te betalen aan een AED-netwerk. Toch zijn er Twente gemeenten die een AED-netwerk financieren. Omdat het netwerk belangrijk is voor de gezondheid en het welzijn van de inwoners. Als raadslid voor ProHengelo vind ik 8 onnodige sterfgevallen per jaar in onze stad te belangrijk om te negeren. Het is een kwestie van prioriteiten. De kosten van AED’s vallen in de praktijk overigens alleszins mee. Een kruispunt reconstrueren is een stuk duurder!
Geef een reactie