Analyse van het nieuws door Wiert Wiertsema
Wijkbewoners die andere wijkbewoners helpen. Dat is precies wat veel politici zeggen te willen. Ook hier in de stad. Ze noemen het sociale cohesie, het sociaal weefsel of spreken over verbondenheid. Hoe mooie woorden in de praktijk om zeep worden gebracht zien we in Hengelo. Het Geerdink moet een groot deel van zijn geld inleveren in het kader van de bezuinigingen. Niet alleen geld van de gemeente Hengelo, ook van Europa, de provincie en geld van derden. Hengelo bezuinigt rustig mee. Het Geerdink heeft nu een streep getrokken. Als gebeurt wat ze vrezen, willen ze niet achterblijven met een gedecimeerde instelling, maar heffen ze zich op. De dood of de gladiolen.
Bij de instelling werken enkele beroepskrachten en meer dan 75 vrijwilligers. Samen ondersteunen ze heel veel wijkbewoners die dat nodig hebben. Dat kost weinig. Minder dan 2 ton bij elkaar. Van gemeentezijde wordt gezegd dat er geen geld meer is. Dat zal ongetwijfeld waar zijn, maar het heeft wel een oorzaak. Bij de laatste bezuinigingsronde is afgesproken dat 50% van de bezuinigingen gevonden moet worden in de sociale sector. Dat is raar. Want vrijwel het meeste geld geeft de gemeente uit aan fysieke projecten (wegen, renovatie van het groen, riolen, e.d.) of de eigen organisatie (een nieuw stadhuis, ambtelijke kosten). De sociale sector ontvangt een bescheiden deel van de totale pot, maar moet wel 50% van de bezuiniging opleveren. Dat leidt tot kaalslag. Dat weet iedereen. De ‘meest linkse coalitie’ die Hengelo ooit had (PvdA-SP-D66-GL-BB) kiest tegen een sociaal beleid. Dan ben ik liever rechts. Dat voelt een stuk beter.
Reacties 1
De tragiek is ook dat een instelling als het Geerdink ook niet meer terugkomt. Een stuk sociale infrastructuur gaat verloren.
Geef een reactie