Column door Marten Klaver
Ik ben tegen drugs en dus tegen het legaliseren ervan. Maar dit is de helft van het verhaal. Net als bij cameratoezicht is de camera onvoldoende. Preventie komt niet goed aan de orde.
Het gaat erom hoe onze maatschappij hufters maakt. De discussie zou anders gevoerd moeten worden.
Goede burgers hebben geen drugs nodig. Zij krijgen hun beloning van werk en sociale contacten. Drugs, dopamine uitstortingen, zijn een vervangmiddel voor natuurlijke beloningen. Het gaat er om dat onze maatschappij minder goede burgers maakt en deze substituten kritiekloos toelaat.
In onze open maatschappij zorgt verbieden voor een knoeiboel. Dus het niet legaliseren van drugs lost niets op, maar het legaliseren van drugs trekt buitenlanders aan en zorgt ook voor overlast.
Net als bij drank. Verstandig gebruik is geen probleem, maar drankmisbruik door de jeugd is een te groot probleem. Zo ook bij drugs. Verstandig druggebruik zou geen probleem moeten zijn, maar er is teveel drugmisbruik. Het is dat er teveel onvolwassen gedrag is van de jeugd, teveel verknoeide levens, dat ik als een paternalistische vader zijn kinderen tegen zichzelf wil beschermen en tegen legaliseren van drugs ben.
Het argument dat het misbruik illegaal verder gaat en je er geen controle over hebt komt uit de maakbaarheidskoker. Dit suggereert dat we alles onder controle moeten hebben. In de opvoeding kan goed verbieden ongewenst gedrag doven en slecht verbieden verkeerd gedrag in stand houden. Het gaat niet om wel of niet legaliseren, maar om goed of slecht opvoeden.
Geef een reactie