Column van Wiert Wiertsema
Een hand geven is contact maken. Nergens wordt zoveel de hand gegeven als in de politieke arena. De tegenstellingen zijn groot en de belangen vaak tegengesteld. Maar raadsleden spreken er over en geven elkaar de ruimte. Het ritueel van handen geven drukt respect uit en bezegelt de goede verhoudingen. Als voormalig raadslid en bestuurder heb ik eindeloos handen geschud. Iedere bijeenkomst opnieuw.
Toen ik in Hengelo kwam viel me op: hier doen ze dat niet. Is het niet nodig omdat de tegenstellingen minder groot zijn? Het antwoord is een simpel nee. Ook in hier zijn de tegenstellingen groot. Het “wij” en “zij” van coalitie en oppositie staat in Hengelo nogal scherp tegenover elkaar. Ongeacht welke partijen aan de macht zijn: ze gunnen elkaar weinig. Raadsleden beleven onvoldoende dat zij een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid dragen voor de stad. Dat is jammer. En niet goed voor het functioneren van het bestuur. Het is de tijd dat raadsleden in Hengelo elkaar vaker de hand gaan schudden. En zich realiseren waarom ze dat doen.
Geef een reactie