Deze week is George ten Brummelhuis (Burgerbelangen) opgestapt als raadslid van Hengelo. Hij voelde zich niet meer thuis in de gemeenteraad. George had knallende ruzie met burgemeester Sander Schelberg na een gesprek over zijn integriteit als raadslid. Is George niet integer? Jawel hoor. Voor zover zijn collega’s dat kunnen beoordelen, is hij een integer raadslid. Hij verkeert echter in een moeilijke situatie. Daar komt bij: George is geen “handige Henkie” in de politiek, maar een gedegen raadslid. Ten Brummelhuis had het gevoel als mede eigenaar van Café de Appel onder druk te worden gezet door een ander lid van de gemeenteraad. Die verweet hem belangenverstrengeling. Dat raadslid is een notoire giftspuiter die zonder bewijs iedereen beschuldigt waar hij een hekel aan heeft. George ten Brummelhuis zocht daarop bescherming bij burgemeester Sander Schelberg. Dat is verstandig, want het staat allemaal in de krant omdat de redactie van TC Tubantia nog steeds vindt dat het nieuws is als deze giftspuiter een nieuwe fake beschuldiging lanceert. U en ik lezen de krant, we weten dat naar bewijzen niet wordt gevraagd.
Het gesprek met de burgemeester verliep voor ten Brummelhuis anders dan verwacht. Hij zocht bescherming, maar kreeg kritische vragen. De temperatuur liep op. Er zijn zelfs dingen gezegd die soms gewisseld worden, maar waarvan je later meestal spijt krijgt. Dat overkomt ons allen wel eens. Normaliter praat je dat uit, zand erover, klaar. Maar hier niet. Bij George zat de kwestie diep. Erg diep. Vol emotie heeft hij zijn kant van de zaak in de raadsvergadering verteld. De heren hebben elkaar niet gespaard, dat werd wel duidelijk. De burgemeester klapte echter niet uit de school. Schelberg beperkte zich terecht tot een functionele weergave van de situatie.
Het probleem is dat George als horecaondernemer zijn broodwinning in gevaar ziet komen. De terrassen in Hengelo moeten kleiner worden, zeggen B&W. Ten Brummelhuis wil zich verweren, maar kan binnen het gemeentehuis niets doen. De gemeentewet verbiedt dat raadsleden persoonlijke belangen bepleiten bij raad en college. Die belangen mogen geen rol spelen in de besluitvorming van de raad. Wat ten Brummelhuis wel kan doen is praten met burgers en bewerkstelligen dat anderen van buiten het gemeentehuis, zich verzetten tegen het beleid. Collega’s, klanten, relaties. George deed dat en liep daarbij naar eigen zeggen over “het smalle pad” dat zich bevindt tussen wat wel en niet is toegestaan, wetend dat burgemeester Sander Schelberg niet schroomt om integriteitsproblemen direct aan de orde te stellen.
Bij ten Brummelhuis is geen sprake van een integriteit-schending, dat verklaarde de burgemeester in de raad. Daarmee is de kous af. George kon dus rustig blijven zitten, maar deed dat niet. Hij voelde zich niet meer thuis in de gemeenteraad. Zijn gevoel van veiligheid is weg. Na zijn verklaring, vertrok ten Brummelhuis onmiddellijk uit de raadsvergadering. De collega’s verbluft achterlatend. Achteraf is het jammer dat zijn partij (Burgerbelangen) de dagen tussen de ruzie en de raadsvergadering, niet heeft aangegrepen voor het bewerkstelligen van een afkoelingsperiode en een poging om de goede verhoudingen te herstellen. Want het vertrek van George ten Brummelhuis was gemeten naar de feiten, een overbodig vertrek.
Wiert Wiertsema
Geef een reactie