Hengelo Anders

De gemeenteraad sprak deze week met het college van B&W over de problemen bij de Openbare Scholen Gemeenschap (OSG). U weet wel, dat gaat over de directeur die weg wil bij de school en die een mooie vertrekregeling bedacht. “Zelfverrijking” roept de een, een “ruime toepassing” van de bestaande mogelijkheden, zegt de ander. Hoe dan ook: feit is dat de directeur niet als een gewone sterveling wil doorwerken tot aan zijn pensioen. Zijn sterke punt: er zijn afspraken gemaakt. Daarom was hij ook boos. Okay zeg je dan, laat maar zien die afspraken. Want ze dateren nog uit de tijd dat Henk Nijhof (Groenlinks) en zijn opvolgster Janneke Oude Alink (Groenlinks) verantwoordelijk waren voor het onderwijs. De oppositie vroeg om de afspraken en kreeg ze niet.

De afspraken blijven (echt waar!) geheim om privacy redenen. Vreemd, want iedereen die bij de gemeente werkt weet dat zijn handelen onderdeel is van democratische controle. Normaliter worden privacy-problemen opgelost door raadsleden te informeren onder oplegging van geheimhouding. Want raadsleden mogen volgens de gemeentewet alles weten wat ze willen weten. Toch wilde het college dit niet. Dat is raadselachtig. Burgemeester en wethouders stelden voor om de zaak af te wikkelen op basis van de afspraken uit het verleden. Maar het college bedacht niet dat serieuze raadsleden alleen met iets instemmen als duidelijk is waarmee ze instemmen. De oppositie was dus tegen. De coalitie van PvdA-SP-D66-BB-GL had er geen probleem mee en stemde voor. Gezinus Knegt van Pro Hengelo deed nog een beroep op de meerderheid om de wettelijke rechten van de oppositie te waarborgen. Dat was echter aan dovemansoren gevraagd. Burgemeester Sander Schelberg verklaarde dat het college tot aan de grens van zijn mogelijkheden was gegaan om gemeenteraad te informeren. De ‘hoeder van onze democratie’ (de typering is van Stan Horsthuis van de VVD) beschermde daarmee het college ten koste van de controlerende functie van de gemeenteraad waarvan hij de voorzitter is. Als een burgemeester zoiets zegt, kun je als oppositie wel ophouden.

Nu is de kwestie plotseling weer actueel. Wethouder Erik Lievers wil een bedrag van 34.000 euro terug hebben van de directie. Het zijn kosten die de directeur maakte om samen met zijn adviseurs een regeling in elkaar te knutselen. Feitelijk hebben we het over een druppel uit een emmer water. Een afleidingsmanoeuvre? Mogelijk, want in de wandelgangen wordt al gezegd dat de vertrekregeling wel eens miljoen euro kan kosten. Maar of uw krant gelijk heeft met dit op te schrijven? Niemand die het weet, niemand die het controleren kan. Is de vordering van 34.000 euro terecht of niet? Even zo, niemand die het weet. Enfin. Tot op het eind van de avond bleef alles mistig en onduidelijk. Het was bijna 24.00 uur. Uw redacteur had zijn plicht gedaan. Hij was daar om U te kunnen informeren. Het bleek een kansloze missie te zijn.