Column door Frank Peters
In de krant van vijf april 2013 staat dat iets gedaan gaat worden aan de vertrouwde kale vlaktes in de binnenstad in Hengelo. De gemeente heeft het eerste plan klaar. Tevens is er een werkgroep opgericht om meer initiatieven te ontplooien.
Top!! Zou je zeggen. Ik ben alleen bang dat het bij praten en bedenken blijft, zoals bij veel zaken.
Prik een datum, schrijf een wedstrijd uit en de beste plannen winnen, klaar. Maar ja, hier gaan eerst weer maanden bedenken en vergaderen overheen. In het zomerreces gebeurt vervolgens weinig. In september komen de verkiezingen er al weer aan. Worden er dan nog doorslaggevende besluiten genomen in Hengelo?
Ik heb een voorbeeld: “het skatepark”. Al jaren lang wordt gebakkeleid over een skatepark in of rond de binnenstad van Hengelo. Hoe erg is het wachten daarop? Eerst denk je ‘over een jaar hebben we een mooi skatepark’. Jaren later is er nog niets. De skaters van toen zijn de vaders van nu, lopend achter de kinderwagen. Dat skatepark had er natuurlijk al lang moeten zijn. Hoeveel moeite is het om een prairie te kiezen en daar een skate- en stuntvoorziening te realiseren? Maak het park mobiel, zodat je het kan verplaatsen als er een nieuwe invulling komt voor de locatie.
“De gemeente ziet het als haar taak om initiatieven vanuit de samenleving te ontplooien” stond in het artikel geschreven. Wellicht kan de gemeente voordat men gaat slopen alvast een invulling bedenken zodat met nadat een gebouw is gesloopt direct kan beginnen met het invullen van de leegte die is ontstaan.
Geef een reactie