Hengelo Anders

Deze week publiceerde de gemeente het Financieel Jaarverslag 2012. Dat is een dik boekwerk met taaie kost voor een klein lezerspubliek. Zo’n verslag lezen is ‘een paard in de kont kijken’ zou mijn oma hebben gezegd. Zij keek liever vooruit. Ergens rond pagina 200 staat de balans. Ieder jaar opnieuw, want denk niet dat het Jaarverslag vernieuwende literatuur is. Toch was er een nieuwtje. Een lichtpuntje zelfs in deze crisistijd. Het eigen vermogen van de gemeente is een beetje gegroeid. Niet veel, maar toch. Een toename van het eigen vermogen gebeurt vaker. Meestal is er dan iets bijzonders aan de hand, zoals de verkoop van het energiebedrijf Essent. Daarmee verdiende Hengelo destijds tientallen miljoenen die grotendeels in het begrotingsgat verdwenen. Lekker makkelijk. Het zal de huidige wethouder van financiën niet overkomen. Hij heeft de gemeente Hengelo vorig jaar een klein miljoentje rijker gemaakt. Niet met een ‘bijzondere bate’ maar gewoon door zuinigheid. ‘De hand op de knip houden’, zogezegd. Knap is het zeker, of het beklijft moeten we afwachten. Je kunt uitgaven uitstellen en daarmee de reserve vullen. Maar eens zal die weg gerepareerd moeten worden. Of komt dat nieuwe gebouw er toch. En dan zijn we terug bij af. Maar hoe dan ook. Voor de wethouder is  het een prettig steuntje in de rug tijdens de verkiezingsstrijd die eind dit jaar losbarst.