Hengelo Anders

De kwestie Toermalijn escaleert, kopt TC Tubantia. Is dat waar? Nou nee. Wel is het zo dat de gemeente onder vuur is komen te liggen. Wat is er aan de hand? In de wijk Slangenbeek staat een voorziening voor de dagopvang van kinderen met een geestelijke handicap. Dat is de Toermalijn, onderdeel van de regionale instelling Aveleijn. De kinderen van de Toermalijn wonen gewoon thuis bij hun ouders en worden dagelijks naar de Toermalijn gebracht, zoals andere kinderen naar school gaan.

Op de Toermalijn wordt gewerkt aan de ontwikkeling van het kind. Net als op een gewone school. De kinderen van de Toermalijn spelen ook buiten. Dat is het probleem. Zij zouden overlast veroorzaken. Begin 2000 was het rijksbeleid om gehandicaptenvoorzieningen te vestigen in woonwijken. Aveleijn heeft zich aan die instructie gehouden, evenals de gemeente die de vergunningen afgeeft. De Toermalijn staat er nu een jaar of tien. Naast de Toermalijn staat een woonhuis. Dat was er eerder. Om de bouw van de Toermalijn mogelijk te maken heeft de gemeente het bestemmingsplan gewijzigd. De buren hebben daartegen geen bezwaar gemaakt. Evenmin tegen de vergunningen die zijn afgegeven. Toch voeren de buren al jaren strijd tegen de lawaaioverlast die ze ondervinden van de Toermalijn. De vergunning is onterecht afgegeven, zeggen ze. De gemeente die de vergunning heeft verleend, zegt dat het niet zo is.

De kinderen die buiten spelen veroorzaken lawaai. Sommige kinderen kunnen niet praten. Zij communiceren op andere wijze. Soms gaat dat gepaard met huilen, schreeuwen of tumult. Het hoort bij deze kinderen. De buren storen zich daaraan. In overleg met de buren heeft de Toermalijn veel gedaan om de overlast te beperken. Er is een grote schutting gebouwd tussen de voorziening en zijn buren. Die schutting was een compromis als onderdeel van een rechtsprocedure die de buren hadden aangespannen tegen de Toermalijn. De aannemer die de scheidingswand bouwde is nog niet vertrokken, of de buren staan opnieuw op de stoep: de schutting helpt niet. De gemeente wil de geluidsoverlast opnieuw meten, maar de buren geloven daar niet in. Als gemeten wordt, houdt de Toermalijn de kinderen binnen, zeggen de buren in de krant… Zij wantrouwen de instelling. Ze zeggen in de krant gek te worden van het lawaai.

De advocaat van de buren is de heer Bernard Tomlow. Aan hem hebben ze een goede. Het motto op de site van zijn kantoor: “Aanvallen, niet afwachten” en “Wij spelen het liefst op de helft van de tegenstander”. Bij de kenners van het recht is de heer Tomlow gevreesd en bewonderd. Hij vestigde zijn naam lang geleden door een proces te winnen over de geluidsoverlast van een haan in een kippenhok. Sindsdien heeft hij in zijn eentje de rechtsontwikkeling op dit terrein een flinke draai gegeven. Tot voordeel van mensen die geluidsoverlast ondervinden. De heer Tomlow is een strategisch denker, hij regisseert op de achtergrond de gang van zaken en komt uit processen vaak als winnaar tevoorschijn.

Het spel tussen de Toermalijn en zijn buren is inmiddels gespeeld. Hier is geen winst meer te behalen. Daarom richt de aandacht van de advocaat en zijn cliënten zich nu op de gemeente Hengelo als verlener van de vergunning. Op het gemeentehuis weten ze precies hoe de hazen lopen. Probleemeigenaar is wethouder Erik Lievers (D66). Zijn grootste criticaster: GroenLinks. Die partij komt op voor de belangen van de buren. Dat is een tikje merkwaardig. Toen de vergunning voor de Toermalijn werd afgegeven was Henk Nijhof wethouder van GroenLinks. Hij treedt nu op als beschermheer van de buren. Erik Lievers is daar laaiend over. Met een sneer in TC Tubantia zegt hij “Hij (Nijhof, red.) erkent nu dat hij het fout heeft gedaan. Ik ben benieuwd wat hij nog meer fout heeft gedaan”. Dit laatste is bedoeld als een politieke draai om de oren. Het slaat op het onderwijsbeleid van Nijhof waar Lievers (in zijn eigen woorden) vier jaar heeft moeten puinruimen. Maar goed. Dat is politiek.

GroenLinks heeft vragen gesteld over de rechtmatigheid van de vergunning die destijds is afgegeven. Zij willen weten of informatie uit de dossiers is verdwenen en of vergunningen zijn afgegeven op basis van een schatting van de overlast die minder is dan gebruikelijk bij dit type instellingen. Kortom: de gemeente heeft het mogelijk fout gedaan in de ogen van GroenLinks. Beschermheer Henk Nijhof heeft al laten weten dat de Toermalijn moet opkrassen uit de buurt, of bereid moet zijn het pand van de buren op te kopen.

Erik Lievers wil dat niet. Hij vreest de komst van veel meer mensen die door de gemeente uitgekocht willen worden. Zijn suggestie: laat Aveleijn het pand kopen. Maar dat zit er niet in. De dagopvang staat op korte termijn grote bezuinigingen te wachten als gevolg van de decentralisatie van de sector naar de gemeente. Hier is voorlopig geen geld beschikbaar. Ondertussen is de heer Tomlow bezig met zijn proces tegen de gemeente. Moet de gemeente niets doen en afwachten, of juist actief worden? Wat is wijsheid? Hier op de redactie kijken we elkaar peinzend aan. We blijven er over nadenken.